Page 190 - A&T_BANK_FRAT_2013

Basic HTML Version

190
ARAP TÜRK BANKASI A.Ş.
31 ARALIK 2013 TARİHİ İTİBARIYLA
KONSOLİDE FİNANSAL TABLOLARA İLİŞKİN
AÇIKLAMA VE DİPNOTLAR
(Tutarlar aksi belirtilmedikçe Bin Türk Lirası (“TL”) olarak ifade edilmiştir.)
XI. SATIŞ AMAÇLI ELDE TUTULAN VE DURDURULAN FAALİYETLERE İLİŞKİN DURAN VARLIKLAR İLE BU
VARLIKLARA İLİŞKİN BORÇLAR HAKKINDA AÇIKLAMALAR
Satış amaçlı elde tutulan varlık olarak sınıflandırılan bir duran varlık (veya elden çıkarılacak duran varlık grubu) defter değeri ile satış
maliyeti düşülmüş gerçeğe uygun değerinden küçük olanı ile ölçülür. Bir varlığın satış amaçlı bir varlık olabilmesi için; ilgili varlığın (veya
elden çıkarılacak varlık grubunun) bu tür varlıkların satışında sıkça rastlanan ve alışılmış koşullar çerçevesinde derhal satılabilecek
durumda olması ve satış olasılığının yüksek olması gerekir. Satış olasılığının yüksek olması için; uygun bir yönetim kademesi tarafından,
varlığın satışına ilişkin bir plan yapılmış ve alıcıların tespiti ile planın tamamlanmasına yönelik aktif bir program başlatılmış olmalıdır.
Ayrıca varlık, gerçeğe uygun değeri ile uyumlu bir fiyat ile aktif olarak pazarlanıyor olmalıdır.
Satış amaçlı elde tutulan duran varlıklar donuk alacaklardan dolayı edinilen maddi duran varlıklardan oluşmakta olup, finansal tablolarda
1 Kasım 2006 tarih ve 26333 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “Bankaların Kıymetli Maden Alım Satımına ve Alacaklarından Dolayı
Edindikleri Emtia ve Gayrimenkullerin Elden Çıkarılmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik” hükümlerine uygun olarak
muhasebeleştirilmektedir.
Durdurulan bir faaliyet, Grubun elden çıkarılan veya satış amacıyla elde tutulan olarak sınıflandırılan bir bölümüdür. Durdurulan
faaliyetlere ilişkin sonuçlar gelir tablosunda ayrı olarak sunulur. Grubun raporlama tarihi itibarıyla, durdurulan faaliyeti bulunmamaktadır.
XII. ŞEREFİYE VE DİĞER MADDİ OLMAYAN DURAN VARLIKLARA İLİŞKİN AÇIKLAMALAR
Grubun edinmiş olduğu bağlı ortaklıkları ile ilgili şerefiye bulunmamaktadır.
Grubun maddi olmayan duran varlıkları yazılım programlarından oluşmaktadır.
Maddi olmayan duran varlıklar, TMS 38 - Maddi Olmayan Duran Varlıklar standardı uyarınca kayıtlara maliyet bedelleri üzerinden
alınmaktadır.
Maddi olmayan duran varlıkların maliyetleri, 31 Aralık 2004 tarihinden önce aktife giren varlıklar için aktife girdikleri tarihten yüksek
enflasyon döneminin sona erdiği tarih kabul edilen 31 Aralık 2004’e kadar geçen süre dikkate alınıp enflasyon düzeltmesine tabi
tutularak daha sonraki tarihteki girişler ise ilk alış bedelleri dikkate alınarak finansal tablolara yansıtılmıştır. Grup, maddi olmayan
duran varlıklara ilişkin itfa paylarını, ilgili varlıkların faydalı ömürlerine göre doğrusal amortisman yöntemini kullanarak enflasyona göre
düzeltilmiş değerleri üzerinden ayırmaktadır. Yazılımlarının faydalı ömürleri ortalama 5 yıl olarak belirlenmiştir.
Grup, değer düşüklüğü ile ilgili bir belirtinin mevcut olması durumunda ilgili varlığın geri kazanılabilir tutarını TMS 36 - Varlıklarda Değer
Düşüklüğü standardı çerçevesinde tahmin etmekte ve geri kazanılabilir tutarın ilgili varlığın defter değerinin altında olması durumunda
değer düşüklüğü karşılığı ayırmaktadır.
XIII. MADDİ DURAN VARLIKLARA İLİŞKİN AÇIKLAMALAR
Maddi duran varlıklar, 31 Aralık 2004 tarihine kadar olan dönem için enflasyona göre düzeltilmiş maliyet tutarları ile izlenmektedir. Daha
sonraki dönemlerde maddi duran varlıklar için herhangi bir enflasyon düzeltmesi yapılmamış, 31 Aralık 2004 tarihi itibarıyla enflasyona
göre endekslenmiş tutarlar maliyet tutarı olarak kabul edilmiştir. 1 Ocak 2005 tarihinden sonra satın alınan maddi duran varlıklar
maliyetlerinden varsa kur farkı ve finansman giderleri gibi tutarlar düşüldükten sonra kalan değerleriyle kayıtlara yansıtılmaktadır.
Maddi duran varlıkların elden çıkarılmasından doğan kazanç ve kayıplar net elden çıkarma hasılatı ile ilgili maddi duran varlığın net
defter değeri arasındaki fark olarak hesaplanmakta ve ilgili dönemin gelir tablosuna yansıtılmaktadır.
Maddi duran varlıklara yapılan normal bakım ve onarım harcamaları gider olarak muhasebeleştirilmektedir. Ekonomik ömrü uzatıcı
nitelikte olan yatırım harcamaları ise ilgili maddi duran varlığın maliyetine eklenmektedir.